güzel bir tatil oldu, çok ihtiyacım vardı uzaklaşmaya. işte zor zamanlar geçiriyorum. ofiste bana iyi gelen kimse yok gibi şu günlerde. dostluk beklemiyorum ama bu kadar kopuk bir ekip nasıl kenetlenir emin değilim... güven olmadan, samimiyet olmadan, anlayış ve düzen olmadan??!?! nasıl??
işe son derece paspal gidiyorum. yüzümde resmen renk yok, zaten gülümseme de yok. her şey aslında adım adım bu hali aldı galiba ve ben en sonunda çileden çıktım. insanlarla boğuşurken tahammül edemediğim bir noktaya geldim. insanlar bıktırdı beni, çok net.......
geçenlerde eski sorumlum ile telefonda konuştuk. üzerinde durmamamı ve zaten olayların belli bir yöne kendiliğinden akıp gideceğini söyledi. çünkü öyle oluyor, ne kadar çırpınsan ya da zorlasan da. her şeyin hayırlısını diliyorum. şans benimle olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder