zamanın içine karışmak

bugün kendim için güzel kararlar aldım. mesela 1 yıl evde oturduktan sonra sonunda bir kursa yazıldım. hem yeni insanlar, hem de yeni bir uğraş olacak hayatım için. gerçekten bu kaçak halim beni hep güvenli bölgede kalmaya itiyordu ve orada beklemeye daha fazla devam edemezdim. en kötü ne olabilir sonuçta? deneyip beğenmezsem onu o zaman düşünür ve yeni bir yol çizerim. kursu farklı bir zamana ertelemek de veya hiç beklentime uymazsa bırakmak da benim kendi tercihim. denemeden bilemem, yani DE NE ME Lİ YİM ...

madem yaşıyorum, öylece önümden süzülüp geçen zamanın içine karışmalıyım. herkes böyle yapmalı. çünkü kapalı kapılar ardında bütün gün internete ve televizyona gömülmenin hiçbirimize bir faydası olamaz. üstelik bir de öğlene kadar uyuyorsanız mesela, bu da gün çabuk bitsin diye yapılan (bazen benim de yaptığım) bir eylem. uyku, yarı ölüm değil mi sonuçta? peki o zaman?

ama bu blog iyi ki var, kendimi anlatmam ve anlattıkça daha çok kafama kazımam için her cümlenin açıkça söylenmesi gerekiyordu. o yüzden hiç saklamadım, gizlemedim yazarken. yavaş yavaş da olsa her şey değişiyor ve dönüşüyor. bu yıl hayatımda enteresan şeyler oldu aslında, hatta bazı arkadaşlarımın da öyle...

bence önemli bir deneyim de olabilir üzüldüğünüz şey. yani hayatınıza boşu boşuna girmemiştir diye düşünüyorum. belki hayatınıza aktarmanız gereken veya çözmeniz gereken bir şey vardır?

bir diğer kararım ise dudak yememek. şu an bile kendimi zor tutuyorum ama dudak kremi ile bunu halledicem. bildiğiniz farklı bir yöntem varsa, benimle paylaşın lütfen <3