hayatım son zamanlarda çok ilginç olmaya başladı. kafamı kurcalayan durumlar var ve alacağım kararları öngöremiyorum sanırım. her şeyin güzel gitmesini ve mutlu bir şekilde doğru akışa sürüklenmeyi istiyorum.
daha önce kendi başıma yapmaya cesaret edemediğim şeyleri ufaktan kendim halletmeye başladım. bu, cesaretimin artmasını ve kendime inanmamı sağladı. kendi başıma da yapabildiğimi, başarabildiğimi gördüm. aslında çok basit ve günlük hayatın içindeki olaylardan bahsediyorum. örneğin; ilk defa gideceğim bir adresi kendim bulmak beni çekindirirdi. (çocukken bakkalın yolunu bile bulmam gerekmedi ki benim...)
tek çocuk olarak ailemin koruması ve fedakarlıkları maalesef hoşuma gittiği gibi aynı zamanda benim için hayatı zorlaştırdı. işte her şeyin bir bedeli var. yapılan iyiliğin de, kötülüğün de...
haftaya başlayacak olan diksiyon-seslendirme kursuna yazılmak konusunda kendimi ikna edebilirsem hayatıma biraz daha şekil vermiş olacağım. şu an iş mevzusunda herhangi bir gelişme yok ve aslında çok faydasını görebilirim bu kursun. sürekli içimde ertelemiştim, hazır hissetmek için hep bekledim. halbuki neden? neden kaçtım ben?
iyi bir karar vermem gerekiyor blog.
